Himagsik Laban sa Hidwaang Pananampalataya

Isinulat ni: Georgette Zaldivar

Ang post na ito ay tungkol sa pagsusuri sa himagsik na nakapaloob sa akdang "Florante at Laura" na isinulat ni Francisco Kiko "Balagtas" Baltazar. 

Sa akdang ito ni Kiko, may nakapaloob na apat na himagsik:

• Himagsik laban sa malupit na pamahalaan,
• Himagsik laban sa hidwaang pananampalataya,
• Himagsik laban sa maling kaugalian, at
• Himagsik laban sa mababang uri ng panatikan.

Ang himagsik laban sa hidwaang pananampalataya ay ipinaloob ni Balagtas sa kaniyang akda upang maghimagsik laban sa mga Kastila at patunayan na ang mga tao ay mali sa kanilang mga kuru-kuro tungkol sa pananampalataya. Ang ating bansa ay isinakop ng mga Kastila noon, at sa mga panahong iyon, ipinalaganap nila ang relihiyong Kristiyanismo sa ating bansa. At sa mga panahon ding iyon, ikinulong ng mga Kastila ang mga Pilipino sa kanilang mga kamay, at pinaniwala nila ang mga Pilipino na ang mga moro noon ay kaaway na magpapahamak sa mga tao, at pinaniwala nila ang mga Pilipino sa estereotipong ang mga Moro'y asal-hayop at wala nang maidudulot na mabuti sa mga tao.

Dito sa "Florante at Laura," ipinakita ni Balagtas na hindi lahat ng moro ay asal-hayop at maituturing na kaaway. Isang halimbawa ay ang karakter sa akdang ito na si Aladin. Si Aladin ay isang morong nagmula sa Persiya. Siya ay napadpad sa gubat kung nasaan ang kawawang binata na si Florante na nangangailangan ng tulong. Si Florante ay isang kristyanong taga-Albanya na ipinatapon ni Konde Adolfo sa gubat na iyon. Ang kaniyang bugbog na katawan ay iginapos sa puno ng higera. Sa mga oras na iyon, nakita niya na lang ang kaniyang sarili na nasa binggit ng kamatayan. At sa sandali ring iyon ay nakarinig si Aladin ng tunog na umaalingawngaw, kaya'y tinunton niya ang pinanggalingan ng tunog na iyon. Nakita ni Aladin ang nakagapos na si Florante na akmang kakainin na ng dalawang leon. Walang pag-aalinlangan niyang pinatay ang mababangis na hayop at tinulungan si Florante na kalasin ang pagkakatali ni Florante sa puno.

Sa parteng ito ng akda, tinuruan tayo ni Balagtas na kahit magkaiba man ang ating pananampalataya, iisang utos ng langit pa rin ang ating sinusunod. Kung kaya, kahit si Aladin ay isang moro at si Florante naman ay isang kristyano, hindi nagdalawang-isip si Aladin na tulungan si Florante. Ipinaalala sa atin ng may-akda, na kahit magkaiba ang relihiyon o ang pananampalataya natin, hindi dapat ito maging hadlang upang makatulong sa ating kapwang nangangailangan. Ito ay isang gintong leksyon na itinuro sa atin ni Francisco Balagtas na ating dapat alalahanin magpakailanman.